(Toni)
GİTTİ
ÇAVDAR'IN Obası: lV NECATİ ÇAVDAR'IN Çığlık, 28 ŞUBAT TÜRKÜSÜ, GÜNEŞİ GETİRİRİM, UYAN, MORSALKIM, HÜSEYİNNNAME, GÖR, VANNAME HALNAME, SONSUZLUK YOLCUSU, TÜMÜLÜS,KORANA İSMİ İLE KİTAPLAŞTIRDIKLARI İLE BU KİTAPLARDA YER almayan DİĞER ŞİİRLERİ .. Veya ŞİİRLERLE bir hayat, toplumsal OLAYLARA, değişimlere şiirle tanıklık ..
YARDAN AYRILDIM –3-
Beni, ayrılığa salan ay –yıldızlı dağlar
Can verdi senin için; ciğerim dağlar
Henüz koruk olmadan bozuldu bağlar
Kınamayın, koç yiğitten ayrıldım
Bu gün benim ayrılık günüm
Ben bir sevgili yardan ayrıldım
Başım; dumanlı, yanar; ciğerim
Acım yaman, yiğit yardan ayrıldım
Yamandır bize bu acı canlar
Yavrum ağlar, babasını ister
Mevla’m bu tuhaf girdabı durdur
Nusretin göster, er yiğitten ayrıldım
Güleri bozulmuş, bağlara döndüm
Yavrum koynumda büküldü boynum
Tahtan ayrılmış sultana döndüm
Ay-yıldız elbiseli yardan ayrıldım
İlkbahar vakti bize kış oldu
Gurbette ayrılık sana yol oldu
Çadır kurmadan ocağım söndü
Ocağımı yakan yiğit yardan ayrıldım
Her kul,emaneti verir Hak’ka ulaşır
Geldi nöbet sana da Melek; ruhunu alır
Arımız uçtu, kovanımız boş kalır
Bal misali, arıbeyinden ayrıldım
Gelin olup tel duvak ile gitmiştim
Yavruyu kundağa, babayı sancağa sardım
Ruhu Hak’ka ulaştı, cesedi anasına getirdim
Canlar canı yiğidimden ayrıldım
İşte oğlun, onu bayrağa sarıp da geldim
Koyun gibi meleyip dağları, semayı deldim
Hak emri bu imiş, böylece bildim
Şehit oldu, Mustafamdan ayrıldım
Bülbül gibi ayrı düştüm gülümden
Ağlasam da bir şey gelmez elimden
Dualarla anarım, hiç düşürmem dilimden
Ayıplaman bir tanemden ayrıldım
Derdime hiçbir ilaç kar etmez
Hayali, karşımda; aklımdan çıkmaz
Ne söylesem onun için hiç bitmez
Divane, söyletme; Mustafa’mdan ayrıldım
Ciğerimi yaktın dert ile firkate
Baban gitti Mekke’ye sen hakikate
Ne ben seni gördüm, sen ki ata
Yürü yavrum seni Hak’a ısmarladım
İman ile Kur’an yoldaşın
Ardından ağlar, kavim kardaşın
Resul kucağı inşallah durağın
Yürü yavrum seni Hak’a ısmarladım
Dünya kalsa Muhammet’e kalırdı
Can satılsa onu Karun alırdı
Derman bulsa bunu Lokman bulurdu
Vade buymuş, seni Hak’aka ısmarladım
Hak emri, Şehide’e ölü denilmez
Giden ile bilirim ki gidilmez
Ana yüreği bu , kolay mı durulmaz
Yüreğime gömüp Hak’ak ısmarladım
18.04.1997
Cuma.02.45
Ankara-İlker
Ülkeme kar yağdı sevindik... Beyazlara büründü gelinlik, sandık meğer memleket; Kar gibi bem beyaz kefen giymiş bilemedik.. ... Umulur ki Ak...