ŞAİRİN YERİ *** NECATİ ÇAVDAR'DAN ŞİİRLER

KUŞAT BİZİ

Eyvah ki eyvah

Birlik ve dirliğimizin simgesi  
5. Harem-i Şerif de susmuş.!

İslamiyet’in 5. camisi olan, 639'dan beri 1376 yıldır Ezan-ı Muhammedi’nin hiç susmadığı Diyarbakır Ulu Cami’de ilk kez PKK ezan susturdu!

 Suçlu kim…?

 “İçimizdeki beyinsizler yüzünden”  Bizi Helak Etme, Ya Rab..!

 1.      Harem-i Şerif, Kabe’nin tepesine İngiliz bing-bang kulesini diktiler

3. Harem-i Şerif, Kudüs, Mescid-i Aksa esir
4. Harem-i Şerif, Emevi Camii yaralı. Kuşatma altında
5. Harem-i Şerif, Diyarbekir Ulu Camii... Sur içinde, kuşatma altında… Ezan sustu...

Ezandan - cemaatten, hürriyetten  mahrum! Sanki  işgalde...

Ya  Rab..!

Ne asırdır?

Ne acziyet.

Ne sırdır?

Boynu bükük büyük millet

Her yer karanlık her yerde zillet

Sanki Hendek harbi

Benziyor, onun dengi

Bir değil. Gelmiş her türlü rengi

Kan içiyor; bir damla petrol, derdi

Dışarıda; saldırı, kuşatma

İçerden ihanet, fitne

Ulema; tefrikada

Ümera; önce şaşkın, sonra kararlı

Akıl, firarda...

Ölüm kusuyor ateş makineleri

Kaçış yok, sarıldık her yönden

Ebabillere muhtaç çağın mazlumları

Bir çağrı. Bir çağrı Bilal’in hançeresinden

Bekleriz, bir ışık Sahabe Penceresi’nden

Yuvalar tarumar. Yer-yurt harap

Etti yurdundan anlamsız harp

Milyonlar yollarda biçare

Çıktılar kavimler göçüne

Dostlar, dostluğuna bin pişman

Belli değil kim kimle müttefik

Kardeş,  kardeşe oldu düşman

Gidip şeytanla ediyor, ittifak

Bugün de Mevlid’in gibi manzara

Zalimler mazlumların boğazında

Bir yanda Ebrehe’nin filleri

Bir tarafta Bizans’ın zalimleri

Kisralar, her yerde cirit atıyor.

Kanı sermaye eden

Karunların göbeğinde yatıyor

Alemi aydınlatacak

Kandillerden

Kan damlıyor

Çöreklenmiş yamyamlar

Kopacak kıyameti bekliyor

Mazlumların çilesine çile ekliyor

Baharlara susamış bütün insanlık

Fayda vermiyor sonraki pişmanlık

Yeni yeni  Sasaniler, hortladı

Kan denizleri coşup patladı

Âlem huzur beklerken, elemler yağdı

Çar koynunda Kisralar ortaya çıktı

İnsan, ağaç demir, kâinat yanıyor

Çiçeklenmiyor, ayak bastığı yerler

Karadan, gökten yağan ateş topları

Kurutuyor yemyeşil çimenleri

Kan akıyor, selam duran ırmaklar

Dicle, Fırat kan taşıyor deryalara

Coğrafyamız lime lime, bin parça

Kan deryasındayız, depremler bizde,

Her yer tarumar, kırıldı içimizde fay

Görünmüyor karanlıklar içinde

Nurunla aydınlanan

Gümüş ışıklar saçan ay

Dağlar yanıyor, ovalar doldu kan

Ne ararlar; kızgın kumlu çöllerde?

Kandillere can veren petrol olmasa

Şehirler batıyor uğradığın topraklarda

Denizlerimizde yabancı armadalar

Sarmış her yanı, alev saçan füzeler

Yok ediyor, açıyor tedavisiz yaralar

Yıkıyor, muhteşem mermer sarayları

Ne gür bir sesle haykırabiliyoruz

 Ne de gereken tepkiyi veriyoruz.

 Ağızlar ahraz. Dillerimiz, suskun 

Sesimizi çıkarmıyoruz

Sessizce seyredip

Umursamıyoruz...

 Yapılan zulümleri kanıksadık

Haksızlıklara dur demek, işimiz değil

Haksızlıklar karşısında susan dil olduk.

Asır, yürüyor kendi yolunda

Kuşatıldık her yönden

Aratıyor bu günü dünden

Nice mamureler yıkıldı

Kabe’nin başına dikildi

Simgesi dan dan

Kuşatıldık

Sanki…

 Harem-i Şerif  zindan

İrade yok...

Medine, mahzun...

Mazlumlar ateş içinde, sussun

Zalim; istiyor  kinini   kussun

Baş eğsin itaate, âlem sussun

Parçaladılar bütünü, gitti Kudüs

3. Harem-i Şerif, çoktan esir

Dualarımız aciz, etmiyor tesir

4. Harem-i Şerif, zalim elinde inliyor

Mazlum çığlığını küffar, zevkle dinliyor

Vahşet bitmiyor… Ölümler ölüm üstüne biniyor

Sahabeler yurdu, Diyarbekir, yanıyor

Müslüman millet, kimin sözlerine kanıyor

5. Harem-i Şerif, kapalı.  Ezanlar susmuş

Eyvah ki eyvah…! Secdegahıma ateşler düşmüş

Sabah akşam “Güneş” açan kara bazaltlar

Hendek hendek ihanete açılıyor sokaklar

Sizi sizi kim kara çukurlara tıkıyor

Bin yıllık kardeşliğe kurşun sıkıyor

Milletin sevgisine, sabrına kezzap döküyor

Ya  Muhammed..!

 Bu gün  kutlu Mevlidin

Ümmet ateşlerde

Her yani zalim sarmış...

Hayat veren, ışığını görmüyor gözler

Karanlıklar sarmış, kâr etmiyor sözler

Yok mu dur?..

Akıl sahipleri

Nerede geceyi ak eden tabipleri

Başında masumun ateş topları

Bekliyor;  kurtarıcı hapları

Bir rahmet yağmuru..

Kurtarıcı rüzgar

Bir ümit…

Her biri dayamış sırtını belalara

Acıyan yok kadın, kız, balalara

Kandiller, kan damlıyor

 Zift akıtıyor, çerağlar

Zalime bel bağlıyor ahmaklar

Su yerine zehir saçıyor ırmaklar

Çoktan unutulup gitti şanlı zaferler

Fener sönük,  kan damlıyor kandiller

 Hayat kurtaran

Hayat söndürüyor

İsmini anıp,  insan biçiyorlar

Su yerine kardeşkanı içiyorlar

Kurtarıcı müjdenden kaçıyorlar

Zalimlikte sırtlanları geçiyorlar

Ateş kusuyor, ufuklarımız

Armadalara yuva ummanlarımız

Ya yakılıyor harlı ateşte

Ya doğranıyorlar kanlı keleşte

Hafakanlar basıyor her düşte

Bir başka mana var gülüşte

Çerağına pervane olanlar

Denizlerde boğuluyorlar

Çocuklar canhıraş

Arıyor anasını

Zulüm işletiyor vahşetin alasını

Yeter zillet

Gelelim kendimize

Uyuşukluk iş değil

Sendeki iman boş değil

Yeter uyku …

Ümit bağlama

Köstek olan desteğine

süslü yalanlarına

Dikkat et..

Emperyalistin isteğine

 Milletim Uyan!…

Ya Muhammed..!

Kuşat, sar bizi sevginle

Sevgin, kurtuluşumuz olsun

Yakındır.

Yeşillenir elbet kurutulan şu çorak toprak

“Dalgalanır başının üstünde binlerce bayrak
İhtişamının şahitleri
Evlâtlarını Rabbine ulaştırarak
Karışır İlâhî ummana coşarak!” (1)

Kuşat bizi, varalım huzura koşarak

Necati Çavdar

23 Aralık 2015-12-23 Mevlid-i Nebi – 0400

 F

Not :

(1)   Goethe

//////////////////////////////
SAIRIN Yeri Necati ÇAVDAR