…..
Kadir günü.
Öğleyin..
Kadir gecesi saf saf
-Olan-
Kadir gündüzü
Öğle namazına, durmuş..
Cemaat, saf saf olmuş
……….
Bir ses..!
Derinlerden..
Arapça, anlatıyor
Anlatamıyor..
İnliyor, adam.
Ağlama ile yürekler deliniyor..
Camaat imama uymuş, huzurda..
Farzı kılıyor..
Feryat, gönülleri kıyıyor
Saflar, tek vücut..Tepki yok..
Acı, yüreklere iniyor..
Uzaklarda sandığımız mazlum çığlığı
Hemen yanımızda, ensemizde …
Kıyamlarda.. Secdelerde inliyor..
Kim..
Nerde..
Nasıl?
Bilen yok..
Bilmeye de imkân yok
Bağlanmışsın Rab’be..
Geriye dönüş, yok..
Kıyam…!
Ve eller bağlı?
……
Ağlama ve ses gitti…
Ama vicdanlar bitti..
Dili anlaşılmasa da.
İnlemesi..
Yürek dağlamaya yetti
……
Biri arkadan inliyor..
Çığlıkta.
Diğeri aynı safta, sesiz Muhacir
Yakınlarını vermiş, kurban
Evler, dükkânlar tarumar olmuş
Sanki kıyamet..
İnsan. Yok ki değeri.
Malın, mülkün olsun kıymeti
Terk etmiş, bırakıp yurdu
Hiç değilse vermemek için canı
…..
Neden, niçin? .. bilmiyor
Çekiyor çileyi mazlum
Silahı üreten, satan aynı el..
Tetiği çekenler kardeş..
Öldürülüyor, yok ediliyor
Dost, komşu, eş, kardeş..
Tatlı karına bakıp seyrediyor,
Tedarikçi Silah tüccarı, kalleş
…….
Beli ki görünmeyen muhacir çaresiz,
Allah’a dönmüş, kardeşlerine arz ediyor..
……..
Hale, çaresiz cemaat.
Çaresiz millet
Çaresiz ümmet..
………..
Muhacir,ağladı.
İmam, ağladı..
Cemaat, ağladı..
Yürekler taş bağladı..
………..
Secde, hali…
“ Halsizliğimi/zi sana arz ediyorum Ya Rap”
…..
Namaz sonu, cemaatten ses geliyor..
Ne dediğini de anlayamadık..
Oruçtan suzuzluğunu unutmuş..
Boğazları düğümlenen İmam;
“Anlaşılıyor..Anlaşılıyor.”
Zira “Sözün bittiği yer..
“yardım, umuyor..
Yardım, diliyor”
Yapabileceğinizi yapın diye “ensar; olun…! ” diyor..
Anlayana…
……
Cemaat, dönmüş adam arıyor..
Halini arz edemeyen adam..
Çökmüş, kapı çıkışına..
Dil yok.. Suskunluk
Parçalanmış, vucut konuşuyor
Yaradan huzuruna duranlardan
Yardım, umuyor..
….
Eller gitmiş.
Kollar iki değnek gibi..
Suriye de yemiş bombayı..
Savaş’ın yüzü, bu demek ki
.
…………
Ağladı; muhacir..
Ağladı; cemaat..
Ağladı; - Yunus- imam.
Çaresizlik yürek dağladı..
Ümmet, karalar bağladı..
…..
Bu gün Kadir günü..
Yarın yine bir bayram..
Kimi hiçe yollandı, kara toprak altında
Kimi ateşlerde yandı.
Kimi de kol, bacak. Bebekler, doğrandı
Yurtlar; tarumar, felakete uğrandı
Milyonlar, yurtsuz.. Yuvasız
Mamureler, harap
Bitmiyor, anlamsız harp.
Birinin hali malum..
Yeni yeni Filistinler üredi
Yurdunda; üreten. Veren eller;
Girebildiği komşuda, dilenciliğe bağlandı.
Azcık huzura; kezzap doğrandı..
………..
Milyonlar, sığınmış..
Ulu “Çınar” diye, umut ederek..
İşsiz, evsiz, çorbasız sokakları arşınlayarak
Kimi halini arz ediyor secdelerde ağlayıp,
Her hale rıza gösterip Mevlasına şükrederek..
Bir başkası bembeyaz, kefenle oturmuş cami avlusuna
Tek başına.. Dalıp gitmiş, geçmişine içi sızlayarak hülyasına
Bekler durur; feryadına kulak veren, ortak olacak yasına
Umar mıydı?
Ev ocak sönmüş.. Sürülmüş diyar diyar..
Kutluyacak bayramı.. Ne kardeş var, ne yar…
Yinede bi şey sanıp “kardeşleri”
“Bayram, mübarek” diye
Bayramımızı kutluyor,
Yaşadığına şükreden, çağın Muhaciri..
…………
Zalim, zulme doymuyor
Çaresiz, mazlum ağlıyor
Elbet, hesabını soracak,
Her şeyin hakimi“Bilen”, biliyor
Mazlumlara Tutumları ne olacak?
Diye biz Kullarını, deniyor.
………….
Param parça.. Millet..
Tefrikada; Ümmet,.
Bu gün Kadir..Yarın Bayram.
Uyanır mı Ümmet, olur mu Kıyam..
Bulunur mu çare, yaralar saran..?
14 Temmuz 2015 Salı – Kadir günü
Angara-Ahimesud../Yıldırım Beyazıd
|
|
Necati Çavdar
//////////////////////////////////
Muhacir Ağladı, Yürek Dağladı..
…..
Kadir günü.
Öğleyin..
Kadir gecesi saf saf
-Olan-
Kadir gündüzü
Öğle namazına, durmuş..
Cemaat, saf saf olmuş
……….
Bir ses.. !
Derinlerden..
Arapça, anlatıyor
Anlatamıyor..
İnliyor, adam.
Ağlama ile yürekler deliniyor..
Camaat imama uymuş, huzurda..
Farzı kılıyor..
Feryat, gönülleri kıyıyor
Saflar, tek vücut..Tepki yok..
Acı, yüreklere iniyor..
Uzaklarda sandığımız mazlum çığlığı
Hemen yanımızda, ensemizde …
Kıyamlarda.. Secdelerde inliyor..
Kim..
Nerde..
Nasıl ?
Bilen yok..
Bilmeye de imkân yok
Bağlanmışsın Rab’be..
Geriye dönüş, yok..
Kıyam…!
Ve eller bağlı?
……
Ağlama ve ses gitti…
Ama vicdanlar bitti..
Dili anlaşılmasa da .
İnlemesi ..
Yürek dağlamaya yetti
……
Biri arkadan inliyor..
Çığlıkta.
Diğeri aynı safta, sesiz Muhacir
Yakınlarını vermiş, kurban
Evler, dükkânlar tarumar olmuş
Sanki kıyamet..
İnsan. Yok ki değeri.
Malın, mülkün olsun kıymeti
Terk etmiş, bırakıp yurdu
Hiç değilse vermemek için canı
…..
Neden, niçin?.. bilmiyor
Çekiyor çileyi mazlum
Silahı üreten, satan aynı el..
Tetiği çekenler kardeş..
Öldürülüyor, yok ediliyor
Dost, komşu, eş, kardeş..
Tatlı karına bakıp seyrediyor,
Tedarikçi Silah tüccarı, kalleş
…….
Beli ki görünmeyen muhacir çaresiz,
Allah’a dönmüş, kardeşlerine arz ediyor..
……..
Hale, çaresiz cemaat.
Çaresiz millet
Çaresiz ümmet..
………..
Muhacir,ağladı.
İmam, ağladı..
Cemaat, ağladı..
Yürekler taş bağladı..
………..
Secde, hali…
“ Halsizliğimi/zi sana arz ediyorum Ya Rap”
…..
Namaz sonu , cemaatten ses geliyor..
Ne dediğini de anlayamadık..
Oruçtan suzuzluğunu unutmuş..
Boğazları düğümlenen İmam;
“Anlaşılıyor..Anlaşılıyor.”
Zira “Sözün bittiği yer..
“yardım, umuyor..
Yardım, diliyor”
Yapabileceğinizi yapın diye “ensar; olun…!” diyor..
Anlayana…
……
Cemaat, dönmüş adam arıyor..
Halini arz edemeyen adam..
Çökmüş, kapı çıkışına..
Dil yok.. Suskunluk
Parçalanmış, vucut konuşuyor
Yaradan huzuruna duranlardan
Yardım, umuyor..
….
Eller gitmiş.
Kollar iki değnek gibi..
Suriye de yemiş bombayı..
Savaş’ın yüzü, bu demek ki
.
…………
Ağladı; muhacir..
Ağladı; cemaat..
Ağladı; - Yunus- imam.
Çaresizlik yürek dağladı..
Ümmet, karalar bağladı..
…..
Bu gün Kadir günü..
Yarın yine bir bayram..
Kimi hiçe yollandı, kara toprak altında
Kimi ateşlerde yandı.
Kimi de kol, bacak. Bebekler, doğrandı
Yurtlar; tarumar, felakete uğrandı
Milyonlar, yurtsuz.. Yuvasız
Mamureler, harap
Bitmiyor, anlamsız harp.
Birinin hali malum..
Yeni yeni Filistinler üredi
Yurdunda; üreten. Veren eller;
Girebildiği komşuda, dilenciliğe bağlandı.
Azcık huzura; kezzap doğrandı..
………..
Milyonlar, sığınmış..
Ulu “Çınar” diye, umut ederek..
İşsiz, evsiz, çorbasız sokakları arşınlayarak
Kimi halini arz ediyor secdelerde ağlayıp,
Her hale rıza gösterip Mevlasına şükrederek..
Bir başkası bembeyaz, kefenle oturmuş cami avlusuna
Tek başına.. Dalıp gitmiş, geçmişine içi sızlayarak hülyasına
Bekler durur; feryadına kulak veren, ortak olacak yasına
Umar mıydı?
Ev ocak sönmüş.. Sürülmüş diyar diyar..
Kutluyacak bayramı.. Ne kardeş var, ne yar…
Yinede bi şey sanıp “kardeşleri”
“Bayram, mübarek” diye
Bayramımızı kutluyor,
Yaşadığına şükreden, çağın Muhaciri..
…………
Zalim, zulme doymuyor
Çaresiz, mazlum ağlıyor
Elbet, hesabını soracak,
Her şeyin hakimi“Bilen”, biliyor
Mazlumlara Tutumları ne olacak?
Diye biz Kullarını, deniyor.
………….
Param parça.. Millet..
Tefrikada; Ümmet,.
Bu gün Kadir..Yarın Bayram.
Uyanır mı Ümmet, olur mu Kıyam..
Bulunur mu çare, yaralar saran..?
14 Temmuz 20015 Salı – Kadir günü
Ahimesud../Yıldırım Beyazıd
|
|
